ANTİDEPRESAN
...
Şunu yiyin, bunu için demeyeceğim. Kiminle oturup, kimin yanından kalkmamız gerektiğini yazacağım. Kedi köpeğin falan insanı depresyona soktuğunu sanmıyorum. Geriye insan kaldığına ve depresyonun bence en güzel tedavisinin hiç girmemek olduğunu da düşünüyorsak oturup, kalktığımız insanlara dikkat etmemiz gerekiyor sanki.
Her konuşması negatif olan birisini ne kadar dinleyebilirsiniz?
Sürekli kavga, tartışma veya dövüşten bahseden birisine ne kadar tahammül edebilirsiniz?
Peki arabesk yaşamayı tercih eden birisiyle nereye kadar karamsarlığa dalış yapabilirsiniz?
Sürekli kendisinden bahsedenler de çok iç açıcı değil.
"Beni böyle kabul etsinler" zırhını giyip, yaşayanlar da ötede yaşasınlar.
Bir de empati yeteneği hiç gelişmemiş olanlar.
Geriye kim kaldı diyeceksiniz. Kalan sağlar bizimdir ve yeterlidir.
Kitap okuyun.
Müzik dinleyin.
Resim yapın.
Maket yapın.
illa kendinize uygun bir hobi vardır. Bulun, onunla ilgilenin.
Elimizden gelenleri biz yapalım da ihtimalleri düşürelim.
Çevrenizde çok kişi olmasına gerek yok. Zaten demiyorlar mı? "Nerede çokluk, orada bolluk"
Hakan Algan