ABA
ABA
Duyguların isimleri de güncellenmeli. Başımızı yere eğerek söyleyebileceğimiz ama göğsümüzü gere gere iftihar ettiğimiz şeyler de değişmeye başladı. Övünmemiz gereken şeyleri ya da övünülmesi gereken davranışları, icraatların nasıl olması gerektiğini unuttuk galiba. Ya da algı oluşturmaya çalışıyoruz.
Kadın programlarında, boşwmmak yerine, eşini ve çocuklarını terk ederek, başka evli ve çocuklulara kaçıp, bunu da ekranda milyonlar karşısında çatır çatır savunanları seyrediyoruz. Toplumun bir kısmı ayıplarken, bir kısmı da savunabiliyor. Sanırım bizim balığın yine başı kokmaya başladı. Savunanlarla aynı zekâ seviyesine sahip olmak, toplumun tamamını kandırabilecekleri anlamına gelmiyor. O yüzden de geri kalanlarlın zekâsıyla dalga geçmemek gerek.
Unutmamalı ki, neredeyse insanlık tarihi kadar eski olan, kıyamete kadar da devam edeceğine inandığım bu milletin tarihine yazılacak olan dönemler var. Önemli olan o tarihteki yerini nesillerin iyi andığı kişiler ve dönemler olarak geçebilmek.
Bu algı işini genelde yöneticiler yapıyor.
"Biz yönetime geldiğimizde 2,5 milyon olan yardım alan aile sayısını 4,5 milyona çıkarttık" demek övünülecek değil, utanılacak bir cümledir.
Bu cümlenin anlamına baktığımızda; biz yönetime geldiğimizds, yardıma muhtaç olan aile sayısı 2,5 milyonken, ekonomiyi o kadar kötü hale getirdik ki, nuhtaç aile sayısını 4,5 milyona çıkarttık. Yani 4,5 milyon aileyi daha aç kalmamak için bizden yardım beklemelerini sağladık.
Bu da şu anlama geliyor;
"Sen bilirsin, hele bir......"
Bu örnekler o kadar çok ki, burada yazmaya kalksak, bu seferde psikatiristlerin önünde kuyruk olur.
Sopa artık abaya sığmaz oldu. Sağından solundan taşıyor da görmek isteyen görüyor.
Aba da küçüldü, sopa da büyüdü. Abayı büyütmek yerine sopayı küçültmek daha kolay sanki...
Hakan ALGAN