SPORA DEVAM
SPORA DEVAM
Antalya`ya döndükten sonra fizik tedavinin faydalarını da görmeye başlamıştım. Çok daha rahat hareket edebiliyordum. Bunu bir şekilde devam ettirmeliydim. Tamam, kabul ediyorum Fenerbahçe`nin orta sahasında oynayamazdım ya da olimpiyat takımına giremezdim ama kendi çapımda sporla ilgilenebilirdim. Gerçekten de devam ettirmek gerekiyor. Bizler için çok önemli. Yoksa körelip daha bir işlemez hale geliyor vücudumuz.
Evime en yakın “fitness center”a giderek konuştum. Sahibi spor akademisi mezunu, spor yaralanmaları konusunda uzmanlaşmış, aynı zamanda da kondisyonerdi.
“Bacaklarımı kuvvetlendirmem lazım, zamanla artık beni taşıyamayacaklar sanırım.”
“Önce bir hafta kadar neye ihtiyacınız olduğunu görmek için sizi bir gözleyelim, sonra da yapmamız gerekenlere karar verelim”
Bir hafta boyunca basit basit hareketler yaptırdı. Sıkılmaya başlamıştım. Bunları evde ben de yapabilirim diye düşünüyordum. İki tane yanlış var burada;
Birincisi, kimse mecburiyet hissetmedikçe kendi kendine evinde egzersiz yapmıyor. İlaçlardan medet umuyoruz. Sanki mucizevî bir ilaç bulunacak ve içer içmez sapasağlam olacağız. Beyin ve omurilikte oluşan hasarı gideren bir ilaç bulunsa bile uzun zamandır çalışmayan bu kasları güçlendirmek için bir şeyler yapmak lazımdı.
İkincisi ise; adam başında söylemişti işte;
“Gözlemleyelim, vücudun hangi kaslarının güçlendirilmesi gerekiyor bakalım”
Bir hafta en azından dişimi sıkıp hocamın gözlemlemesine izin vermek gerekiyordu. Bir hafta sonunda bana söyledikleri beni şok etmişti. Ben bacaklarımı kuvvetlendirmek amacıyla gitmiştim ama karın, sırt, bacak ve göğüs kaslarımı çalıştırmam gerektiğini, artık kas namına çok fazla bir şey kalmadığından iskeletimi taşıyamadığını söyledi. Düşündüm, doğru söylüyordu. İskeletimiz sadece vücudumuzun kaba şeklini veriyordu. Asıl taşıyıcı olan ise kaslarımızdı. Onları da komple güçlendirmek gerekiyordu. Söylediklerini harfiyen uyguladım.
3. haftanın sonunda kendimi daha diri hissediyordum. Bu işin peşini bırakmamalıydım. Üstelik haftada sadece 3 gün ve günde 1,5 saat kadar gidiyordum. Çok fazla zamanımı almamasına rağmen duruşum, yürüyüşüm her şey normalleşmeye başlamıştı. Mecburen şehir dışına çıkasıya kadar da devam ettim. Şimdi geri döndüm. Tekrar başlayacağım. Bu süre zarfında da hocanın dediklerini uygulamak gerektiğini, kendi kafamıza göre bir şey yapmamak gerektiğini yaşayarak öğrendim, Düşünsenize; sizin mesleğiniz neyse ya da aldığınız eğitim her neyse konuyu sizden daha iyi bilebilecek olan gene sizin aldığınız eğitimi alandır. O yüzden herkes kendi bildiği işi yapmalı ve herkes hangi konuda olursa olsun, o bilen kişiye danışmalı.(!)
Hakan ALGAN
(MAÇIN SONUNU SEN BELIRLE)